April 15th, 2022

ze is een goede vrouw, ze wast mijn kleren, ze kookt mijn eten en ze zorgt goed voor mijn kinderen. ik hoor een man praten met een grote moederwond. hij voelt een groot gapend gat in zijn ziel en begrijpt niet waarom hij geen vervulling kan vinden in zijn relatie. ik weet niet goed hoe ik het nieuws moet brengen dat hij haar heeft gekozen omdat hij zijn mama zo miste die nooit een rol heeft gespeeld in zijn leven. zij, zij heeft er gewoon een extra kind bij. een groot kind dat geleid en gestuurd moet worden. niet goed met geld kan omgaan, gok ik, omdat dat een van de "symptomen" zijn van de verstoorde relatie met de moeder. ik houd mijn mond omdat ik voel hoe kwetsbaar hij zijn verhaal verteld. zijn relatie is allang uit balans. er is geen partnerschap. het is codependency to the max. ik vermoed dat zij een grote vaderwond heeft. papa heeft haar op de een of andere manier verlaten waardoor ze niets anders kan dan haar partner in een houdgreep houden en ze schuwt geen enkel wapen, zelfs hun kinderen gooit ze daarvoor in de strijd. stel je voor dat hij ook vertrekt. dan moet ze diezelfde pijn weer voelen. ze blijft daarom liever onvervuld in de relatie. alles liever dan de breuk - hoe eenzaam en ongezien ze zich ook voelt. ze tolereert zelfs zijn vreemdgaan. van binnen is ze stuk. geen van beiden communiceert over hun diepe pijn. ik vraag het niet maar sexualiteit moet tussen deze 2 mensen een issue zijn (sex met je moeder is voor de meeste mannen niet echt aantrekkelijk). je laven in moederlijke zorg is heerlijk, zeker als je dat gemist hebt. niemand vraagt je om in je in mannenkracht te gaan staan. je mag bij haar opgroeien zolang je wilt. dat het hem volledig verzwakt kan hij nog niet zien. op fotos zie ik hem naast haar staan als een klein jongetje. zij heeft nooit echt een man gehad.
hij ging vreemd met een bewuste vrouw. een vrouw die connectie had gemaakt met haar vrouwelijkheid en sexualiteit nadat ze ook jaren de rol van mama had gespeeld voor haar man. ze was de persoonlijking van vrouwelijkheid geworden. ze zorgde goed voor zichzelf, liep na jaren weer op hakken, omarmde haar vrouwelijke ronde vormen die ze eerder had gehaat, fohnde haar haren droeg make-up en wiegde haar heupen terwijl ze liep. Geen enkele man zal mij ooit nog breken dacht ze. Hij zag in haar een godin. een vrouw totaal tegenovergesteld van de vrouw thuis die vaak genoeg zichzelf vergat te verzorgen.
het is allang over tussen mijn partner en mij vertelt hij haar, en hoewel dat officieel een leugen was was het het in essentie helemaal niet.
zij maakte de man in hem wakker. bij haar voelde hij het bloed door zijn aderen stromen. voor haar wilde hij man zijn. haar beschermen, voor haar zorgen. zijn ziel kon eindelijk brullen als de leeuw die hij van binnen is. de chemie tussen en beiden had geen van ze eerder in hun leven ervaren. Hij deelde zijn diepste pijn, zijn grootste verlangens en dingen die zelfs zijn partner niet wist. zij luisterde oordeelloos. zij gaf ruimte aan al zijn gevoelens en emoties. voor het eerst in zijn leven voelde hij gelijkwaardigheid en partnerschap.
ik wil hem vertellen dat hij bij zijn huidige partner heeft kunnen opgroeien. dat is een groot cadeau dat ze hem heeft gegeven ten koste van zichzelf. energetisch is hij nu pas volwassen geworden. nu is hij eindelijk man. de natuurlijke beweging is vervolgens om je moeder te verlaten en op eigen benen te gaan staan. hij is er energetisch allang klaar voor. hij heeft alleen nog even tijd nodig om kracht te verzamelen om dat aan haar te vertellen want het laatste dat hij wil is "mama' s" hart breken zoals zijn biologische moeder bij hem heeft gedaan. het is een duivels dilemma maar ik vertrouw erop dat hij binnenkort de stap gaat zetten als hij beseft hoe toxisch hun dynamiek is en hoe ze elkaar beschadigen door bij elkaar te blijven. de beslissing daadwerkelijk nemen zal zijn initiatie tot zijn mannelijkheid zijn.