April 07th, 2018

‘ Rely on the message of the teacher, not on his personality; Rely on the meaning, not just on the words; Rely on the real meaning,
not on the provisional one; Rely on your wisdom mind, not on your ordinary, judgmental mind.’
Buddha

Het is alweer een tijdje geleden dat jullie iets van mij vernomen hebben. Zoals iedereen ben ik druk, druk, druk. Herkenbaar?
Toch is er iets wat mij al een hele tijd bezig houdt. Dat kan ook niet anders aangezien het te maken heeft met mijn werk als
Systeem opsteller. Echter, niet alles hoeft geadresseerd te worden toch? Soms kun je dingen ook zijn beloop laten, in zijn vet gaar laten braden zou mijn wijze oma hebben gezegd. Als ik echter de slaap niet meer kan vatten (en dat gebeurt zelden) omdat ik echt moet opschrijven wat door mijn hoofd spookt betekent het voor mij dat het tijd is om het in ieder geval te onderzoeken.

In dit tijdperk van spirituele 'fast food' is er een toenemende vraag naar 'kant en klaar' ervaringen en oplossingen.
Ons voedingspatroon aanpassen vinden we allemaal erg lastig, zeg nou eerlijk, 1 pil slikken en er als een Adonis uitzien daar stemmen de meeste mensen nou eenmaal voor, ongeacht de eventuele consequenties. We laten liever in ons snijden dan een half jaar lang zwoegen in de sportschool. Wanneer dus de vraag naar een bepaald product groot is, zijn er altijd mensen die dit product aanbieden in een mooie verpakking met een grote strik eromheen en de belofte van een snel en voldoening gevend resultaat. De een is nog
beter en sneller werkend dan de ander. In de meeste gevallen kun je ermee weg komen zonder dat er iemand levenslang getekend is, een teleurstelling overleven de meeste mensen zonder echte kleerscheuren. Als we deze metafoor eens loslaten op het systemisch opstellingenwerk is het echter een heel ander verhaal. Tijdens een opstelling werken we met het onderbewuste, de harde schijf van onze menselijke computer zeg maar. Op een nog diepere laag werken we met de ziel. Persoonlijk vind ik dat een grote verantwoordelijkheid. Buiten het feit dat ik mij gezegend voel cliënten met behulp van deze methode te mogen helpen heb ik heel
lang een spanning gevoeld, het is namelijk nog al wat; men deelt vaak de diepste geheimen of de geheimen vanuit de familie van herkomst met je en met behulp van mijn begeleiding kunnen cliënten hopelijk weer een positieve draai aan een bepaalde situatie geven. Ik heb er dus zaak van gemaakt om tientallen boeken te lezen, opleidingen, cursussen en workshops te volgen, beeldmateriaal te bekijken en last but not least 4 dozijn (vast veel meer) opstellingen te ‘ondergaan’. Net als mijn cliënten heb ik weerstand gekend, huilend op de grond gelegen en weer opgekrabbeld om mijn leven na verloop van tijd ten positieve te zien veranderen.
Na vijf jaar dacht ik; nu ben ik er klaar voor, de ‘orde’ en regels in een systeem kan ik dromen en systemisch denken is volledig geïntegreerd in mijn leven. Ik vertrouw op mijn intuïtie en mijn kunde en kan mij volledig overgeven aan de stroom in de opstelling zonder bevooroordeeld te zijn.

Ik geniet met volle teugen van programma’s als memories, opsporing verzocht, dna onbekend etc.
Zo’n programma is voor mij een grote opstelling. In mijn naïviteit ging ik er voor het gemak van uit dat iedere opsteller er hetzelfde
ethisch besef op na hield als ik. Inmiddels weet ik beter. Ik wil voorop stellen dat ik oprecht geloof dat iedere hulpverlener mensen helpen als prioriteit heeft en vanuit de allerbeste intenties werkt. Ik geloof echter dat het voor een cliënt zeer onaangenaam kan worden of zelfs re-traumatiserend als de begeleider niet weet wat hij doet. De kunst van het begeleiden van een opstelling en de invloed ervan op de ziel kan niet geleerd worden uit simpelweg het lezen van boeken of het bekijken van opstellingen. Het is een complex en kwetsbaar fenomeen. Zou jij in een auto stappen bij iemand die nog nooit in zijn leven een auto heeft bestuurd maar er wel 20 boeken over heeft gelezen en die gezien heeft hoe anderen het doen? Of zou je liever in een taxi stappen waar je wellicht een hoger
bedrag voor dient te betalen maar waar het risico dat je veilig op de plek van bestemming aan komt beduidend hoger is dan in vergelijking met de eerste optie? Tot mijn grote verbazing echter stapt een groot deel van de mensen toch in de eerste auto,
begrijp jij het? Het argument is dan; “ja maar bij hem/haar kan ik mijn opstelling doen voor €20,- !!!!”
Daar waar ik dit een paar jaar geleden voor het eerst hoorde en mij daar flink over op kon winden komen dit soort “bestuurders” tegenwoordig als paddenstoelen uit de grond. Uiteraard heb ik hierover mijn zorgen geuit bij gewaardeerde collegae. Ook daar wordt verschillend gereageerd op dit fenomeen; De een roept schande en de ander zegt alles is om een reden; de persoon die €20,- betaald vindt het zichzelf niet waard om echt aan het werk te gaan, of datgene dat verborgen is mag nog niet gezien worden.
Of deze: De opsteller weet dat de kwaliteit van zijn hulpverlening niet mee waard is dan €20,-. Overigens is het mij een raadsel hoe men met dit soort bedragen als zelfstandig ondernemer uit de kosten komt: huur van de ruimte, versnaperingen, btw, belastingen, kosten van beroepsverenigingen,reiskosten,lunchkosten en dan nog maar niet te spreken over alle kosten die je gemaakt het voor het
x aantal jaar aan studie. Ik heb mijzelf de tijd gegeven om al deze argumenten te doorvoelen en mijn conclusie is dat het niet kloppend voelt om mij nog langer in zwijgen te hullen. Ik spreek mensen die mij werkelijk stuitende verhalen vertellen over opstellingen die
abrupt beëindigd worden omdat de begeleider niet meer weer wat te doen: “ja daar stond de representant van mijn ziel aan de ene kant van de ruimte en die van mijn lichaam aan de andere kant en toen wist hij het niet meer”, “Ik voelde mij zo ontzettend beroerd nadat ik iemand had gerepresenteerd en werd gewoonweg aan mijn lot overgelaten”, tot aan goeroe taferelen aan toe.
Nog zo een: Opstellers die het woordje meester voor hun functie plakken (deze durven vervolgens wel een torenhoge prijs te vragen).
Het is van essentieel belang dat je een begeleider hebt die je volledig vertrouwt en bij wie je je helemaal op je gemak voelt.
Ik adviseer daarom altijd alvorens zelf een thema in te brengen eerst eens te gaan deelnemen als representant. Je maakt op die mani
er kennis met de methode en met de begeleider zonder direct je eigen thema te hoeven delen. Een paar nachtjes slapen doen vaak wonderen zodat je in staat bent een weloverwogen beslissing te maken aan wie jij je ziel en zaligheid toevertrouwt.
Het spreekwoord: goedkoop is duurkoop gaat ook hier zeker op. Veel mensen beargumenteren dat de ware leraar zich binnenin je bevindt, maar helaas zijn de meeste mensen niet in staat om met deze leraar te communiceren. De meeste mensen hebben een externe leraar nodig. Een ware leraar zal je niet vertellen wat je moet doen maar je enkel in verbinding brengen met jezelf en je familiehistorie. Zorg dat je de voor jouw juiste begeleider kiest en niet beknibbeld op euro’s. Doe dat maar op een nieuwe jeans,
da’s minder erg als die kapot gaat! Het begeleiden van een opstelling behoort tot een vakmanschap, wat vele jaren van ervaring vergt en een diepe en brede theoretische kennis vereist. Jouw ontwikkeling en holistische gezondheid zijn jouw verantwoordelijkheid.
Laat goedbedoelde maar onkundige mensen niet experimenteren met jouw onderbewustzijn.... het kan je soms een hoge prijs kosten, zeker als er sprake is van een doorgemaakt trauma. Hierin ondersteun ik zeker de visie van Franz Ruppert (traumaopstellingen) waarin hij het gevaar van de reguliere opstellingsmethode aankaart. Het neemt een ervaren begeleider en een getraind oog met
inlevingsvermogen om te herkennen waar de cliënt mogelijk re-traumatiseert, dat de autonomie van de cliënt gerespecteerd dient te worden en een die de behoefte kan onderdrukken een ‘mooie’ opstelling neer te zetten. In dat laatste geval is de enige die geholpen is namelijk het ego van de begeleider! Ruppert zet bijvoorbeeld om die reden de cliënt al direct zelf in de opstelling samen met een representant voor het verlangen van de cliënt. Want, zo beredeneert hij, het verlangen kan alleen verwoord worden uit het gezonde deel van de ziel. Met deze methode voorkom je dat de begeleider verder gaat dan waar jij klaar voor bent. Zeker bij zelf doorgemaakt trauma is dit mijns inziens een methode waar je mee ‘op safe speelt’. Het is aan de begeleider om een weloverwogen beslissing te maken met welke methode te werken en niet geheel onbelangrijk of het kloppend voelt om met jou als cliënt te werken. Het is natuur
lijk, als je jezelf eindelijk zo ver hebt kunnen brengen om een opstelling te doen, bijzonder vervelend om te moeten horen dat de begeleider niet met jou of jouw thema kan werken, bijvoorbeeld omdat een thema te dichtbij hem komt (we zijn net mensen) maar
geloof me, wees hem dankbaar, hij handelt in jouw belang (uiteraard mag je dan wel verwachten dat deze begeleider je verwijst naar een collega)!

Ik wens je wijsheid en inzichten die een goed begeleidde opstellingen je kan schenken. Mocht je vragen hebben schroom vooral niet om mij te contacten (overigens is dat kosteloos). Leuk om je eens te ontmoeten tijdens een van mijn workshops, check de website agenda voor de data.

Warme groet,
Avital